Ομοιοπαθητική & Εμβόλια

Τα εμβόλια: Η ομοιοπαθητική δεν είναι ιδιαίτερα αντίθετη ως προς την αρχή των εμβολιασμών, ​ΑΛΛΑ ​ ως προς τον τρόπο που γίνονται, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ιδιοσυγκρασία των νεαρών​ ασθενών, οι συνθήκες ζωής τους, αλλά και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Προτείνει συνήθως την έναρξη των εμβολίων στα πρώτα γενέθλια του παιδιού και σε χρονική απόσταση μεταξύ τους τουλάχιστον ενός τριμήνου κατά το οποίο το παιδί ήταν απόλυτα υγιές. Επιπλέον, έχει σοβαρές ενστάσεις απέναντι σε κάποια που κρίνει επίφοβα (ηπατίτιδας, τετάνου, κοκίτη, ανεμοβλογιάς).

​Η απόφασή του αν ένα παιδί που κάνει ομοιοπαθητική θα εμβολιαστεί ή όχι ανήκει στο γονέα. Σε αυτή την περίπτωση ο παιδίατρος οφείλει να ενημερώσει λεπτομερώς για τα υπέρ και τα κατά του μη - εμβολιασμού.

Αντίθετα, η κλασική ιατρική διαθέτει μακριά λίστα εμβολίων που αφορά το σύνολο του πληθυσμού και ξεκινά από τον δεύτερο μήνα της ζωής κάθε βρέφους μέχρι τη συμπλήρωση του δέκατου όγδοου, χωρίς να αναφέρουμε κάποια επαναληπτικά.